دانش آیورودا (علم زندگی)

تمركز و تمرکز فکر
تمركز عبارت است از ثابت نگهداشتن فكر بر روي يك موضوع و يا يك هدف مادي يا روحاني. تمركز ميتواند دروني باشد مانند تمركز بر روي مركز آجنا (چشم سوم) و يا ممكن است تمركز بيروني باشد مانند تمركز بر كره ماه يا شمع يا يك گل. تمركز فكر ششمين پله از نردبان يوگا است كه دقت و توجه و علاقه از مشخصاتي است كه باعث موفقيت فرد در تمركز مي شود. چنانچه فكر ناآرام باشد و حواس شخص تحت كنترل او قرار نداشته باشند ، تمركز و آرامش درون ممكن نخواهد بود.
براي داشتن يك تمركز خوب و پايدار نياز به شكيبايي و پشتكار و تمرينات مستمر است. افرادي كه از تمركز و فكري تربيت شده برخوردارند معمولا از لياقت و شايستگي بيشتري براي انجام كارهاي دقيق برخوردار بوده و بازده كاري بيشتري دارند. اما فردي كه داراي فكري هيجان زده است لحظه اي قادر نخواهد بود تا تمركز داشته باشد زيرا او دائما در حال از دست دادن انرژي هاي خويش مي باشد.
تمركز تنها راه رهايي از اضطرابها و غم و اندوه هاي دنيوي است و كسي كه تمرينات تمركز فكر را انجام ميدهد از سلامت بدن و فكري آرام و ديد روشن و شعوري بالا برخوردار است. در هنگام تمركز ، فكر آرام شده و انرژيهاي فكر در يك نقطه جمع مي شوند دقيقا مانند وقتي كه يك عدسي ذره بين را در مقابل نور خورشيد قرار دهيد، آن گاه فكر ، انرژي و قدرت واقعي خود را نشان ميدهد هر چه تمركز فكر عميقتر باشد لذت و آرامش بيشتري به همراه خواهد داشت.
تمركز فكر ، تفكر عميق را در انسان توسعه ميدهد. تمركز ، درك صحيح از مطالب را براي شما ممكن خواهد ساخت و به اين طريق ضمير ناخودآگاه پاسخگوي سئوالات و راز گشاي شما خواهد بود. براي كسي كه بر فكر خود غلبه كرده و آن را تربيت نموده ، بهترين دوست او فكر او است و براي كسي كه در اين كار موفق نبوده همين فكر بالاترين دشمن او خواهد بود.
وقتي جريان تمركز فكر ادامه يابد و قطع نشود ، آن را تفكر عميق يا مراقبه (مدي تيشن ) مي نامند. مراقبه به دو حالت وجود دارد يك مراقبه ثابت و ديگري مراقبه فعال. در مراقبه ثابت شخص در يكي از حالات يوگا كه براي اين منظور است قرار گرفته و فكر خويش را بر روي موضوع انتخاب شده متمركز مي كند. پس از آن كه فرد در اين مرحله از مراقبه صاحب تبحر شده و پيشرفت حاصل كرد مراقبه به حالت فعال تغيير خواهد كرد و در اين حالت ، مراقبه همچنان ادامه خواه يافت و شخص در تمامي لحظه ها و حتي در مواقعي كه در حال كار كردن و يا راه رفتن باشد نيز اين جريان مراقبه ادامه خواهد يافت. در اين مرحله موضوع مراقبه زمينه اصلي افكار شخص را تشكيل ميدهد و او به بالاترين حالات روحاني رسيده و تمام قواي خلاقه اش به ظهور مي رسد. انجام مداوم مراقبه باعث مي شود تا هاله اي قدرتمند پيرامون فرد را احاطه كند و مانع نفوذ امواج منفي به او مي شود. بهترين زمان براي انجام تمرينات مراقبه صبح زود (سحرگاهان) و در اولين ساعات آغاز روز جديد مي باشد. در اين ساعات ، فكر شخص بسيار روشن و آرام است و سكوت سحرگاه به فرد كمك مي كند تا بتواند مراقبه اي بسيار خوب داشته باشد.

{jcomments on}