همه چيز درباره عسل
«عسل» واژه ای عربی است که در فارسی «انگبین» نامیده می شود. این اکسیر حیات بخش که مورد عنایت قرآن کریم و حضرات معصومین(علیهم السلام) قرار دارد؛ آنچنان که باید، جـایگاه خـود را در سـبد تـغذیه ای ایرانیان نیافته است. شاید مهمترین دلیل این امر، اعتقاد عمومی به تقلّبی بودن عسل های موجود در بازار و نیز عدم اطلاع کافی از خواص شگفت انگیز ایـن دارو- غذای آسمانی است. مقاله حاضر می کوشد تا به صورت موجز به این موارد بپردازد.
-عسل خوب، عسل بد
برای شناخت عسل خوب از عسل بی کیفیت و تقلبی راههای گوناگونی هست که به طور خلاصه عبارتند از:
- رنگ عسل: رنگ عسل بستگی به نوع شهد مصرفی زنبور دارد و از زرد بسیار روشن تا قرمز تیره متغیر است؛ برای مثال، عسل آویشن، قرمز تیره و عسل گون، زرد روشن است. منطقه جغرافیایی و شرایط آب و هوایی نیز در تـعیین رنـگ عـسل بی تاثیر نیستند؛ بنابراین، رنگ عسل نمی تواند عامل تعیین کننده ای برای تشخیص کیفیت عسل باشد
معمولاً مصرف کنندگان ایرانی، رنگ تیره را برای عسل بیشتر می پسندند؛ مثلا عسل مرکبات که به خاطر تولید کم آن، در غرب، خواهان بیشتری دارد؛ در بزرگترین بازار مصرف ایران، یعنی تهران، به دلیل رنگ زرد شفاف و غلظت پایین تر، فروش چندانی ندارد. این سلیقه خاص مصرف کنندگان ایرانی باعث شده است که برخی تولیدکنندگان در هنگام فرآوری عسل، آن را تا دمای زیادی حرارت دهند که باعث می شود خواص عسل تا حدّ زیادی از بین برود؛ اما در عوض، عسل به دست آمده، عسلی تیره تر و از نظر مشتری مرغوب تر خواهد بود!
