فصل‌های تاریک‌تر پاییز و زمستان فرصت ویژه‌ای را برای توجه بیشتر به خود فراهم می‌کنند، زیرا ما وارد یک خواب زمستانی جزئی می‌شویم. ما شب‌ها برای گرم نگه‌داشتن خود غرق می‌شویم، زودتر احساس خستگی می‌کنیم زیرا خورشید غروب کرده است و می‌توانیم چراغ‌های خانه را کم نورتر کنیم تا با فصل جاری بیشتر هماهنگ باشیم.
وقتی دنیای بیرون زودتر در تاریکی قرار می گیرد ، آرام کردن حواس و جلب توجه به درون خود می تواند آسان تر باشد. در اینجا چند تمرین مراقبه وجود دارد که می‌تواند شما را بیشتر به درون تان هدایت کند ، شما را به حقیقت عمیق‌تر اینکه واقعاً هستید متصل می‌کند،
مراقبه محبت آمیز (متا)
در حالت نشسته راحت قرار بگیرید. چند نفس عمیق بکشید تا آرام شوید. قبل از تمرین مراقبه محبت آمیز ( متا )، چند لحظه را صرف تمرکز خود در لحظه حال کنید. به اطراف اتاق نگاه کنید، به احساس بدن خود توجه کنید، به افکار خود توجه کنید و چند لحظه به خود فرصت دهید تا در جایی که هستید باشید. سپس از مزایای عشق به خود، شفقت و ارتباط حاصل از این تمرین لذت ببرید.
تمرین را با ارسال محبت به خود شروع می کنید. این انرژی دوستی، شفقت و مهربانی است. پس از ارسال این انرژی برای خود، آن را برای افراد مختلف و سپس برای همه موجودات ارسال خواهید کرد. روش این است که عباراتی را انتخاب کنید که تجسم آرزوهای خوبی باشد که برای خود و دیگران ارسال می کنید. شما می توانید عبارات مختلفی را انتخاب کنید، برخی از رایج ترین آنها در اینجا در این عمل آمده است:
در حالت مدیتیشن ، این آرزوها را برای خود بفرستید: « می خواهم خوشحال باشم. می خواهم سالم و در محافظت باشم.» لحظه ای به خود فرصت دهید و بگذارید انرژی محبت آمیز شما را در برگیرد.
شخصی را در ذهن خود تجسم کنید که دوست داشتنش برای شما بسیار آسان است. همان آرزوهایی را که برای خود فرستادید، براو نیز بفرستید: « می خواهم او خوشبخت باشد. می خواهم او سلامت و در محافظت باشد.» لحظه ای در سکوت بنشینید و احساس کنید که انرژی بین شما و او جریان دارد.
کسی را که می شناسید و در حال حاضر به مراقبت بیشتری نیاز دارد، در ذهن خود تجسمش کنید. همان آرزوها را برای او نیز بفرستید: «می خواهم او خوشبخت باشد. می خواهم او سلامت و در محافظت باشد.» دوباره برای ارسال این انرژی از سمت شما به او ، لحظه ای در سکوت بنشینید.
کسی را که نمی‌شناسید اما اغلب می‌بینید را در در ذهن خود تجسم کنید. شاید کسی در فروشگاه یا اداره پست. همان آرزوها را برای او نیز بفرستید: «می خواهم او خوشبخت باشد. می خواهم او سلامت و در محافظت باشد.» لحظاتی در این حالت قرار گیرید و برای او آرزوی سلامتی کنید .
شما می توانید دیگران را نیز در این مدیتیشن اضافه کنید. نکته این است که از خودتان شروع کنید، سپس از افرادی که با آنها صمیمی تر هستید و سپس کسانی که مدتی است آنها را ندیده اید. سپس به سراغ کسانی بروید که کمتر آنها را می شناسید.
اکنون می توانید فردی را اضافه کنید که با او درگیری یا سوء تفاهم کوچکی دارید. او را در ذهن خود تجسم کنید و برایش آرزوی موفقیت کنید. «می خواهم خوشبخت شوی. می خواهم سلامت و در محافظت باشی .» ممکن است این احساس چالش برانگیز باشد اما این تمرینی برای گسترش شفقت است.
سرانجام به همه موجودات مهربانی خود را ارسال کنید. همه موجودات را در آگاهی خود تجسم کنید و این آرزو را برای آنها بفرستید . سپس کمی مکث کنید. بنشینید و به خود اجازه دهید تا اثرات متا را احساس کنید.
مدیتیشن چای
یکی از مراقبه های ویژه ای که Thich Nhat Hanh به اشتراک می گذارد، مراقبه چای است. در حالی که جرعه های کوچک می نوشید و بین جرعه ها مکث می کنید، روی چای و رابطه خود با چای تمرکز کنید. همانطور که در حین مدیتیشن ذهن آگاهی از نفس خود به عنوان تمرکز استفاده می کنیم ، می توانیم از چای به عنوان نقطه کانونی در حین مدیتیشن چای به این ترتیب استفاده کنیم:
با ستون فقرات راست در یک موقعیت راحت بنشینید.
یک فنجان چای را در دستان خود نگه دارید.
توجه کنید که فنجان در دستان شما چه احساسی دارد، از جمله اینکه کدام قسمت از دست ها به دلیل گرمای چای گرم می شوند.
از ظاهر چای، وجود بخار و هر مشاهدات دیگری با چشمان خود آگاه شوید.
اجازه دهید عطر چای حس بویایی شما را خوشحال کند.
در حال حاضر چه چیز دیگری می توانید در مورد این فنجان چای و رابطه آن با شما آگاه شوید؟
با شکرگزاری و لذت بردن از این لحظه، یک جرعه از چای را بنوشید.
همانطور که روی طعم و احساس چای در دهان خود تمرکز می کنید، تا این لحظه حضور بیشتری پیدا می کنید، گذشته را رها می کنید و نگران آینده نیستید.
بعد از نوشیدن چای، مکث کنید. اجازه دهید اثر آن با بازگشت به حواس دیگر، احساس کردن فنجان در دستان خود و قدردانی از این لحظه، از بین برود.
جرعه جرعه جرعه و مکث متناوب و زمانی که چای را کامل نوشیدید به آرامی به بقیه روزتان بپردازید .
مدیتیشن من کی هستم ؟
یکی از مراقبه‌هایی که دیپاک چوپرا انجام می‌دهد، مراقبه‌ای است که در آن بارها از خود می‌پرسیم: "من کی هستم؟" ما در سکوت با این سوال می نشینیم.
وقتی با این سوال به سکوت می نشینیم، بارها و بارها بدون اجبار ، پاسخ را از خود می پرسیم، از پاسخ هایی که در زندگی روزمره خود می شناسیم، عبور می کنیم و از خودمان به عنوان آگاهی ناب ، آگاه می شویم. دیپاک چوپرا در مقاله خود " پاسخی شگفت انگیز به "من کی هستم؟ " می دهد:
«در تمرین مراقبه، ادراک به منبع آگاهی نزدیک تر می‌شود. این همان دری باز است که از طریق آن به خود نگاه می کنیم و با گذشت زمان و توجه ، خود تقسیم شده از بین می رود و تنها خود یکپارچه باقی می ماند. در این فرآیند، کل داستان پاسخ دادن به "من کیستم؟" نهفته است.
او همچنین در « من آن هستم » توضیح می‌دهد که این «آگاهی خاموش حاوی تدبیر، هوش، خلاقیت و عشق بی نهایت است».
در این زمان از سال که طبیعت در ساعات سردی و تاریکی اش ما را تشویق می کند که به درون برویم، در مورد ماهیت واقعی خود درس هایی بیاموزیم و درونگراتر شویم، "من کی هستم؟" مدیتیشن نماد این زمان است. این به ما کمک می کند تا به نور الهام، امید و شفقت بی پایانی که اغلب در اطراف خود به دنبال آن هستیم ، وصل شویم ، فقط متوجه می شویم که در درون ما نیز نهفته است.
مطالب مفید پیشنهادی:
