این غیرمعمول نیست که ما هر چند وقت یکبار احساس می کنیم که پیشرفت خوبی داشته ایم، مشتاقانه منتظر تمرینات خود هستیم، احساس آرامش و شادی می کنیم، متوجه تغییرات مثبت در زندگی خود شده ایم. سپس ناگهان، به نظر می‌رسد که دیگر هیچ اتفاقی نمی‌افتد و لذت و آسودگی قبلی ، اکنون به ناامیدی و تلاش بی ثمر تبدیل شده است یا احساس می‌کنیم که در حالت خلبان خودکار هستیم. اگرچه وسوسه وجود دارد، اما اکنون زمان تسلیم شدن نیست. صبور باشید.
داستان مردی وجود دارد که نزد معلمش رفت و شکایت کرد که مراقبه هایش خسته کننده است، احساس بی قراری می کرد یا فقط به خواب می رفت. معلم لبخندی زد و پاسخ داد: این می گذرد. یک ماه بعد همان مرد نزد معلم خود بازگشت و گفت که مراقبه های او فوق العاده است، او احساس شادی، سعادت و انرژی می کند. معلم لبخندی زد و پاسخ داد: این می گذرد. همه ما دوره‌هایی از کسالت و خلسه خواهیم داشت، اما نکته کلیدی این است که از قضاوت کردن خود خودداری کنید، با هر تجربه ، یکسان رفتار کنید و به یاد داشته باشید که موقعیت فعلی شما هرگز مقصد نهایی شما نیست یا، همانطور که مادر ترزا می‌گوید، "بی قراری فقط سطح یک زیبایی است. چشمه انرژی در درون».
هدف همه اعمال معنوی، تحقق خود است، به یاد داشته باشیم که ما صرفاً این ذهن و بدن محدود با استرس، خستگی و ترن هوایی هیجانی لذت و رنج نیستیم. اما آن چیزی که ما واقعاً هستیم، موجودی خدایی کامل و شادمانه است که دارای عشق و نور است، فراتر از مکان، زمان و همه محدودیت های دنیوی. دلیل رنج ما این است که ذات واقعی ما پوشیده و پنهان شده است. سپس تمرین‌های معنوی ما فرآیندی از لایه‌برداری از لایه‌های استرس جسمی، ذهنی و عاطفی، خستگی و سموم است تا زیبایی و شکوه کامل ما بتواند در آن بدرخشد.
اعمال معنوی یک فرآیند سم زدایی یا پاکسازی هستند. با تمرین‌های متعادل روزانه، این پاکسازی عمدتاً صاف و راحت است، ما مقداری را در اینجا رها می‌کنیم و کمی در آنجا حل می‌کنیم و به ما اجازه می‌دهد تا به مزایایی که در زندگی‌مان آشکار می‌شود، با رفع انسدادها توجه کنیم.
با این حال، گاهی اوقات ممکن است با موانع بزرگتری روبرو شویم که برداشتن آنها بیشتر طول می کشد، که می تواند باعث شود فکر کنیم هیچ اتفاقی نمی افتد. مانند رانندگی در یک بزرگراه ، به آن فکر کنید. شما آرام هستید، از سفر به سمت مقصد خود لذت می برید. سپس با تابلویی روبرو می شوید که به شما می گوید جاده توسط رانش زمین مسدود شده است و باید مسیر خود را تغییر دهید . حالا شما در مسیر اشتباهی می روید، به نظر می رسد هیچ پیشرفتی ندارید، به نظر اتلاف وقت است. اما، در نهایت ، تغییر مسیر ، شما را به بزرگراه بازمی گرداند و دوباره به راه می روید. حتی با وجود اینکه احساس می‌کردید هیچ پیشرفتی نمی‌کنید، تغییر مسیر ، این امکان را برای شما فراهم کرد که بر هر چیزی که بزرگراه را مسدود می‌کرد غلبه کنید.
این زمان برای صبر و شکیبایی است تا تمرینات خود را منظم نگه دارید و تسلیم تردیدها و ناامیدی ها نشوید. گاهی اوقات ما فقط نیاز داریم که اجازه دهیم همه چیز اتفاق بیفتد، یا همانطور که Thich Nhat Hanh توصیه می کند، "برای اینکه چیزها خودشان را برای ما آشکار کنند، باید آماده باشیم که نظرات خود را در مورد آنها کنار بگذاریم."
بنابراین، در طول این دوره‌های خشکسالی و رخوت ، فوراً وحشت نکنید و فکر نکنید که مشکلی وجود دارد، اما اگر ادامه پیدا کرد، ممکن است خوب باشد از خود بپرسید که آیا زمان آن رسیده است که تمرین خود را تغییر دهید یا نه؟ چیزی که سال ها به شما خدمت کرده است، اغلب یک تعدیل کوچک می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. بیایید به برخی از احتمالات نگاه کنیم.
ابتدا به آنچه در زندگی شما اتفاق می افتد نگاهی بیندازید. اگر تغییرات، عدم قطعیت ها، چیزها یا افراد زیادی وجود دارد باعث ایجاد چالش‌های عاطفی می‌شوند، اینها می‌توانند عملکردهای معنوی ما را مختل کنند. از خود بپرسید آیا کاری وجود دارد که می‌توانید برای حذف یا به حداقل رساندن این حواس‌پرتی‌ها انجام دهید. اگر تحت فشار و استرس زیادی هستید، این زمانی است که تمرین‌های منظم شما را از طریق آنها حمایت می‌کند. خودتان را پرورش دهید
ذهن و بدن شما وسیله نقلیه ای هستند که روح شما را به سفر معنوی خود می برند. هرگونه عدم تعادل باعث حواس پرتی و پیشرفت آهسته خواهد شد. به رژیم غذایی خود نگاه کنید، آیا غذای مغذی می خورید؟ رژیم غذایی ضعیف، پرخوری، خواب ناکافی یا نبود هوای تازه به اندازه کافی باعث بروز کسالت در فیزیولوژی ما می شود که در تمرینات ما منعکس می شود. گذراندن وقت در طبیعت یک تجربه معنوی است.
شیوه های خود را مرور کنید گاهی اوقات تلاش برای فشردگی زیاد در روز می تواند باعث ناامیدی شود. آیا شما یک کمال گرا هستید؟ آیا نیاز دارید که خود را سبک کنید و بیش از حد از خود خواسته نباشید. در حالی که تنبلی و شلختگی مفید نیست، انجام بهترین کاری که می توانیم و ساده نگه داشتن آن اغلب بهترین است. از افراط بپرهیزید، هم بودا و هم کریشنا در باگاواد گیتا راه میانه را آموزش دادند. اصلاح روال خود را در نظر بگیرید. تغییر مکان برخی از تمرینات خود، شاید با حواس پرتی کمتر، می تواند انرژی جدیدی به ارمغان بیاورد. اگر متوجه شدید که عجله دارید، سعی کنید زمان را کوتاه کنید تا همیشه در پایان بتوانید چند دقیقه استراحت کنید. ماهاریشی ماهش یوگی می گفت که اگر خیلی سریع از مدیتیشن بیرون بپریم، مثل یک گله سگ وحشی روز را سپری خواهیم کرد!
اگر تمرین آسانای یوگا دارید که زمانی از آن لذت می بردید، اما اکنون ثابت مانده است، شاید زمان آن رسیده است که سبک یا مربی دیگری را امتحان کنید. هدف اصلی آساناها آماده کردن بدن برای نشستن در مراقبه بود. انجام چند وضعیت ساده قبل از مدیتیشن به کاهش برخی از بی قراری هایی که ممکن است تجربه می کنید کمک کند. اگر فرود آمدن روی تشک راحت نیست، یوگای روی صندلی را امتحان کنید.
خدمت از خود گذشته نیز باید بخشی از اعمال معنوی ما باشد. انجام کارها برای دیگران بدون انتظار پاداش، راهی عالی برای باز کردن قلب و اجازه دادن به ویژگی های عشق، شفقت و مهربانی آن است که در ما جاری شود. این می تواند به ما کمک کند تا خود را در یک نور کاملاً جدید ببینیم و سایر شیوه های خود را تقویت کنیم.
یکی از چیزهایی که همیشه از آن لذت می بردم و برای من الهام بخش بود خواندن زندگی نامه برخی از مقدسین بزرگ و گوروهای همه سنت ها است. اکثر آنها از ابتدا فروتنانه شروع کردند و بسیاری از آنها شب تاریک روح را پشت سر گذاشتند، اما برای تبدیل شدن به رهبران معنوی بزرگ استقامت کردند. عضویت در گروهی از افراد همفکر نیز می تواند مفید باشد. داشتن روحیه خویشاوندی برای در میان گذاشتن نگرانی ها و تردیدهای خود می تواند بسیار نشاط آور باشد.
برای بسیاری از ما، مدیتیشن مهمترین بخش تمرین معنوی ما است و همیشه باید روزانه شامل آن شود. استفاده از یک مانترا شخصی ابزاری قدرتمند برای بردن ما در مسیر خودشناسی است، اما باز هم، گاهی اوقات ممکن است کهنه به نظر برسد. اگر روز پرمشغله ای داشته اید، به جای اینکه آن را به مدیتیشن خود وارد کنید، چند دقیقه را به انجام برخی تمرینات تنفسی اختصاص دهید. پرانایاما برای آرام و آماده کردن ذهن برای رفتن به درون بسیار عالی است.
وقتی برای اولین بار چشمان خود را می بندید، لحظه ای از احساس بدن خود آگاه شوید. اگر تنش یا سفتی وجود دارد، در آن ناحیه نفس بکشید و از نفس خود برای نرم کردن بدن خود استفاده کنید. با ذهن، افکار و احساسات خود را بررسی کنید. اگر متوجه شدید که بیش از حد فکر می کنید، چند ثانیه مکث کنید، چند نفس عمیق بکشید، آگاهانه هر چیزی را که مهم نیست برای سی دقیقه آینده رها کنید. با فکر کردن به چیزی که برای آن سپاسگزار هستید شروع کنید. این به طور خودکار مرکز قلب را گسترش می دهد.
سبک‌های مختلفی از مدیتیشن وجود دارد، بنابراین، اگر واقعاً احساس می‌کنید در روشی که استفاده می‌کنید گیر کرده‌اید، روش دیگری را امتحان کنید. با این حال، ادامه پریدن از یک سبک به سبک دیگر می تواند گیج کننده باشد. مدیتیشن مانترا آگاهی را از فعالیت به سکوت می برد و ما را دوباره با حوزه احتمالات بی نهایت و جوهر خود وصل می کند. مدیتیشن های هدایت شده به بازگرداندن تعادل به ذهن، احساسات یا بدن فیزیکی کمک می کند. مدیتیشن منظم مانترا از همه چیز مراقبت می کند، اما اگر نیازهای خاصی دارید، از جمله مدیتیشن هدایت شده در زمان دیگری از روز، اغلب مفید خواهد بود.
هنگامی که شک و تردید و عدم قطعیت در تمرین شما ایجاد می شود، همیشه از خود بپرسید که آیا این صحبت از خود برتر شماست یا نفس شما در حال بازی کردن است. نفس عاشق ایجاد مرزها و کنترل همه چیز است، در حالی که مسیر معنوی ، ما را به نامحدود می برد. قبل از ایجاد تغییرات یا تغییرات بیش از حد، از قلب خود راهنمایی بخواهید، به خرد درونی خود گوش دهید و به آن اعتماد کنید.
در حالی که همیشه دست اندازها در جاده وجود خواهد داشت، هر روشی که انتخاب می کنید باید سرگرم کننده باشد و شما را شاد کند. تمام این جهان برای سرگرمی آفریده شده است. سعی کنید هیچ چیز را خیلی جدی نگیرید، به خصوص اعمال معنوی خود را. به قول رالف والدو امرسون، «هر روز را تمام کن. آنچه را که توانستی انجام دادی. برخی از اشتباهات و بیهودگی ها ، بدون شک رخنه کرده اند، هر چه زودتر آنها را نیز فراموش کنید. فردا یک روز جدید است. شما باید آن را با آرامش و با روحیه ای بسیار بالا شروع کنید که نمی توانید با مزخرفات قدیمی خود درگیر شوید."
مطالب مفید پیشنهادی:
- دوشاها و قلب شما
- مارما پوینت تراپی
- ایجاد ارتباط عمیق تر ، اول از خود شروع کنیم
- ١٨ تكنيك ارام شدن در ٥ دقيقه
