یک اصل اساسی در آیورودا این است که حواس و اندام های حسی دروازه هایی به ذهن و بدن هستند و ما می توانیم از "حس" برای شفا استفاده کنیم. اگرچه برای قرن ها درک این مفهوم از دیدگاه پزشکی غربی دشوار بود، اما اکنون ما این مشاهدات قدیمی را با علم مدرن تأیید می کنیم.

اهمیت حواس ما

بقا به توانایی یک موجود بیولوژیکی در حس کردن و واکنش به محیط خود بستگی دارد. انسان ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. اندام های حسی ما به طور مداوم اطلاعات را دریافت می کنند و سپس سیگنال هایی را بر اساس آن اطلاعات به بقیه بدن ارسال می کنند. این سیگنال‌ها بر عملکرد بدن تأثیر می‌گذارند تا به سمت مکانیسم‌ هایی برای بقا یا به سمت بهبودی و طول عمر حرکت کند.

در آیورودا، حواس - صدا، لامسه، بینایی، چشایی و بویایی - به عنوان تانماترا Tanmatras نامیده می شوند. اندامهای حسی مربوطه - گوش، پوست، چشم، زبان، بینی - جنانندریاها Jnanendriyas یا "اعضای دانستن" هستند. سپس احساسات دریافت شده توسط اندام های حسی به ادراک تبدیل می شود.

حس لامسه

حس لامسه و اندام حسی اصلی آن یعنی پوست می تواند به عنوان دروازه ای برای درمان استفاده شود. به عنوان بخشی از روند بهبودی، ماساژ هم به عنوان یک درمان پزشکی و هم به عنوان یک عمل پیشگیرانه روزانه گنجانده شده است. علاوه بر این، استفاده از گرما یا سرما درمانی، بسته به نیاز فرد، اثرات متفاوتی بر فیزیولوژی ما ایجاد می کند و همچنین به عنوان درمان استفاده می شود.

سیستم های درمانی باستانی تشخیص داده بودند که ما محیط را حس می کنیم و با آن محیط سازگار می شویم. هر چیزی که حس می کنیم به عنوان پاسخی به آن محرک بر فیزیولوژی ما تأثیر می گذارد. همیشه در سیستم های درمانی سنتی تشخیص داده شده است که ما محیط را حس می کنیم ، سوال در علم مدرن این بود که چگونه ؟ در جستجوی پاسخ به این سوال، ما اعتبار بیشتری را در علم مدرن برای مشاهدات شفا دهندگان باستانی می بینیم.

تأیید استفاده از حس لامسه برای شفا از طریق تحقیقات مدرنی که گیرنده های لمس را به سیستم عصبی متصل کرده است، به دست آمده است. از طریق این گیرنده ها، ما می توانیم بر سیستم عصبی خود مختار که تمام عملکردهای خودکار بدن را کنترل می کند، تأثیر بگذاریم. علاوه بر این، سیستم عصبی نقش کلیدی در تنظیم استرس و احساسات دارد.

جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی امسال به دو محقق رسیده است که توضیح داده اند چگونه لمس و دما می توانند سیگنال ها را در سیستم عصبی ما تحریک کنند. کانال هایی که آنها به عنوان "دروازه" gateways به سیستم عصبی شناسایی کردند برای بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی و شرایط بیماری مهم هستند.

محقق Ardem Patapoutian با موفقیت ژن هایی را شناسایی کرد که مسئول حساسیت مکانیکی، توانایی احساس تحریک مکانیکی مانند فشار هستند. ژن ها کانال های یونی را کد می کنند که مستقیماً با اعمال فشار بر سلول ها فعال می شوند. سپس این کانال‌ها سیگنال‌های الکتریکی را به سیستم عصبی منتقل می‌کنند که می‌تواند عملکردهای مهم بدن مانند فشار خون، تنفس و حتی کنترل مثانه را تنظیم کند.

این کانال های یونی برای حس عمقی، که حس موقعیت و حرکت بدن است، نیز مهم هستند. با دستکاری این گیرنده ها، می توانیم بر نحوه احساس موقعیت بدن خود در فضا تأثیر بگذاریم. هنگامی که سلول ها فشرده می شوند، یک سیگنال الکتریکی قابل اندازه گیری ارسال می کنند که می تواند بر فیزیولوژی تأثیر بگذارد.

هنوز چیزهای زیادی در مورد این گیرنده های مکانیکی و سایر گیرنده ها و سیگنال دهی پیچیده آنها که می تواند فعالیت بدن را تغییر دهد باید آموخت. محققان شروع به فکر کردن در مورد هدف قرار دادن پروتئین های حسگر نیرو برای درمان درد مزمن کرده اند. با این حال، به جای توسعه داروهایی برای این کار، شیوه‌های درمانی باستانی می‌توانند بر سیستم عصبی بدون عوارض جانبی یا تحملی که می‌تواند با داروها مرتبط باشد، تأثیر بگذارد.

محقق دیگری به نام دیوید جولیوس David Julius ، سال‌های زیادی را صرف مطالعه حسگرهایی روی انتهای عصب‌هایی کرده که به گرما پاسخ می‌دهند. تحقیقات او چندین کانال یونی را شناسایی کرده است که به دما پاسخ می دهند. تحقیقات اولیه او بر روی استفاده از کپسایسین capsaicin از فلفل چیلی برای شناسایی کانال یونی فعال شده توسط گرمای دردناک متمرکز بود.

با استفاده از محصولات موضعی مختلف، مانند کپسایسین، در نواحی ناراحت کننده، می توانیم بر درک درد تأثیر بگذاریم. جولیوس متعاقباً کانال‌های بیشتری را شناسایی کرد که به ما کمک می‌کنند بفهمیم چگونه گرما و سرما می‌توانند سیگنال‌های الکتریکی را در سیستم عصبی از طریق گیرنده‌های حسگر دما القا کنند.

اکتشافات پیشگامانه این ژن ها و کانال های الکتریکی توسط برندگان جایزه نوبل امسال به ما این امکان را داده است که بفهمیم چگونه گرما، سرما و نیروی مکانیکی می توانند تکانه های عصبی را آغاز کنند که به ما امکان می دهد دنیای اطراف خود را درک کرده و با آن سازگار شویم. آنها همچنین به ما نگاهی اجمالی به قدرت لمس برای شفا می دهند.

ابزار آیورودا برای شفا از طریق لمس

همانطور که علم به کشف پیچیدگی‌های سیستم ذهن و بدن انسان ادامه می‌دهد، می‌توانیم به سیستم پزشکی باستانی آیورودا نگاه کنیم تا از ابزارهای آزمایش شده زمان برای درمان خود استفاده کنیم. گرمای خورشید، خنکی باد و فشار راه رفتن بر روی زمین را می توان به عنوان ابزاری شفابخش در دنیای مدرن ما در نظر گرفت. در اینجا چند ابزاری است که آیورودا به ما می آموزد که از حس لامسه برای درمان استفاده می کند:

ماساژ آیورودا
ماساژ با روغن گرم، یا خود ابهیانگا self-abhyanga
راه رفتن روی زمین
شستن چشم ها یا خیس کردن پاها در آب خنک برای کاهش گرما در بدن

اکتشافات علمی ارتباط بین حواس ما و سیستم عصبی به ما کمک می کند تا به زبانی علمی توضیح دهیم که چگونه گرما، سرما و فشار می توانند تکانه های عصبی ایجاد کنند که می تواند بر بسیاری از قسمت های مختلف بدن تأثیر بگذارد. متأسفانه، سیستم پزشکی فعلی ما به طور کامل از قدرت لمس استفاده نمی کند، که می تواند برای کمک به بسیاری از شرایط، از جمله درد، اضطراب، استرس، التهاب، و مشکلات خواب و غیره استفاده شود.

در درمان حسی آیورودا، از ماساژ و طب فشاری برای ایجاد پاسخ های فیزیولوژیکی خاص استفاده می شود. بر اساس شرایط، ضربات، و نقاط فشار مختلف یا مارماها ( مارما چیست ؟) و همچنین مقادیر مختلف فشار استفاده شد. علاوه بر این، روغن ها و سایر مواد در دماهای مختلف را می توان برای یک اثر معین استفاده کرد. اکنون می‌توانیم منطق پشت استفاده از یک نوع لمس یا دمای بسیار خاص را بسته به نتیجه‌ای که می‌خواهیم به دست آوریم، ببینیم.

علاوه بر حس لامسه، با استفاده از صداها و مناظر طبیعت، طعم غذاهای طبیعی و حس بویایی می‌توانیم تمام حواس را در روند شفا مشارکت دهیم. در واقع، سال‌هاست که می‌دانیم گیرنده‌هایی روی بسیاری از اندام‌های داخلی وجود دارند که بو، طعم و نور را شناسایی می‌کنند. گیرنده‌های «بو» روی رگ‌های خونی شناسایی شده‌اند که می‌توانند آرامش عروقی را تنظیم کنند، و گیرنده‌های چشایی در مجرای تنفسی را درگیر می‌کنند که می‌تواند بر تنفس ما تأثیر بگذارد. علاوه بر این، گیرنده‌هایی که به طور سنتی اعتقاد بر این بود که فقط نور، صدا و طعم را شناسایی و تفسیر می‌کنند، همچنین به عملکردهای طبیعی بسیاری، اگر نگوییم همه، سایر سیستم‌های اندام کمک می‌کنند.

تعیین عملکرد گیرنده های حسی در این سیستم های اندام و بر فیزیولوژی کلی ما به یک تمرکز تحقیقاتی اولیه با پتانسیل درمان بسیاری از شرایط سلامت تبدیل شده است. خوشبختانه، ما روش‌های آزمایش شده آیورودا را برای راهنمایی در اختیار داریم.

 مطالب مفید پیشنهادی:

• مارماها و دوشای واتا در بدن
• ایجاد ارتباط عمیق تر ، اول از خود شروع کنیم
• مدیتیشن در فصول سرد
• عشق به خود ، آئین آیورودا
• هشدارهای شعور بدن